Kaže Uzvišeni Allah u suri El-Hadždž, 46 ajet: „Zašto oni po svijetu ne putuju pa da srca njihova shvate i da uši njihove čuju ono što treba da čuju, ali oči nisu slijepe, već srca u grudima.“
U ovom istraživanju pokušat ćemo da damo novi naučni (prilog) doprinos u objašnjenju ljudskog srca koristeći se prevashodno Kur´anom i najnovijim naučnim dostignućima, koja istražuju sve što je vezano za srce i mozak. Do sada je svima bilo poznato, a i učenjacima koji su se bavili izučavanjem kardiovaskularnog sistema, da je srce samo aparat koji upumpava i ispumpava krv i ništa više od toga. Ali početkom 21. vijeka naučna dostignuća u medicini, posebno na polju kardiovaskularnog sistema, otkrivaju vrlo čudnovate činjenice koje zbunjuju učenjake i čine da ostaju bez komentara.
U ovom našem istraživanju pokušat ćemo dokazati da je srce organ kojim se shvata, razumije i razmišlja, naravno kroz praktične primjere bolesnika, a svakako i kur´anskih ajeta čiji smisao i značenje upućuje da se srcem, kako stoji u tri ajeta, daje kompletna funkcija srcu. Ove ajete ćemo obraditi u našim sljedećim radovima.
Jedno takvo otkriće odnosi se na srčanog bolesnika koji poslije presađivanja srca doživljava velike psihičke probleme koji idu tako daleko da bolesnik čak mijenja svoja ideološka ubjeđenja, svoje navike, kao npr. stvari koje je volio prije presađivanja srca sada nakon operacije više ne voli i slično.
Zbog važnosti ove teme počeo sam sakupljati sva naučna istraživanja i dostignuća, uključujući i probe kao i transplantacije koje se vrše na bolesnicima. Došao sam do zaključka da o svemu što nauka otkrije ili govori, Kur´an eksplicitno govori prije 14 stoljeća, ukazujući na činjenicu da je Kur´an Božije savršenstvo, precizno i mudro objavljeno svjetovima.
Pojedini kardiolozi, istraživači kažu da je srce, ustvari, aparat poput pumpe i da se njegovom zamjenom ne dešavaju velike promjene u ponašanju bolesnika. Pojedini učenjaci smatraju da se pod riječju srce u Kur´anu misli na značenje, a ne na organ, pa ga prevode sa riječju duša ili nefs.
Pa da vidimo šta je, u stvari, istina?
Kada slijedimo istraživanja zapadnjačkih kardiologa zaključujemo da su dali veliki doprinos na ovom polju i postigli veoma impozantne rezultate. Veliki broj tih učenjaka kažu da nisu istraživali psihološke posljedice srca na bolesnicima, a i da postignuta istraživanja još nisu dala neke veće rezultate. Učenjaci kažu da kod procesa stvaranja fetusa dolazi do stvaranja srca prije stvaranja mozga i da srce počinje sa radom neovisno od mozga, te da tako biva sve do smrti. Jedan dio učenjaka dijeli mišljenje da je mozak pokretač srca i da on upravlja otkucajima srca. Ali, oni su primijetili vrlo čudnu stvar tokom operacije i transplantacije srca – da kad se stavi novo srce u grudi bolesnika, ono odmah počinje sa otkucajima bez učešća mozga u davanju instrukcija srcu. To otkriće govori da je srce neovisno u odnosu na mozak. Danas jedan dobar dio učenjaka stoji na stanovištu da je srce kreator mozga i da srce daje instrukcije mozgu. Zaključuju da svaka srčana ćelija ima moć pamćenja. Kaže čuveni istraživač dr Schwartz: “Čitava naša historija je ispisana u ćelijama našeg tijela.“ (1)
Morfološke karakteristike srca (činjenice o srcu)
Srce je glavni motor koji hrani preko 300 miliona ćelija u ljudskom organizmu. Njegova težina je od 250-300 grama. Oblik mu je poput pesnice. Kod nekih srčanih bolesnika srce dostiže težinu i do jednog kilograma. Srce počinje sa radom 21. dana od formiranja fetusa u maternici i uloga mu je da razvodi krv po tijelu. Kada čovjek odraste srce pumpa u jednom danu preko sedamdeset hiljada litara krvi. U jednom danu srce otkuca preko sto hiljada puta. Za vrijeme prosječnog ljudskog vijeka (oko 70 godina) srce ispumpa preko milion bermila krvi (jedan bermil je oko 159 litara). Srce je centralni organ krvotoka.
To je šuplji, mišićavi organ koji prihvata krv prispjelu velikim venskim sudovima, nakon čega je ritmičkim kontrakcijama istiskuje u arterijski sistem. Na srcu su određene tri strane, baza i vrh.
Prednja strana srca je okrenuta prema grudnoj kosti i rebrima. Lijeva strana srca naliježe na lijevo plućno krilo, donja strana naliježe na prečagu, a vrh srca pripada, uglavnom, lijevoj srčanoj komori. Na bazi srca se nalaze veliki krvni sudovi koji izlaze iz srčanih šupljina ili ulaze u njih i grade srčanu krunu. Najvažniji je venčani žljeb, koji se pruža kružno oko cijelog srca i spolja označava granicu između srčanih pretkomora i srčanih komora (2).
(1) Pearsall P.Schwartz GE, Russek LG, School of Nursing, University of Hawaii.
(2) Anatomija i fiziologija, Ivan Anđelković, str. 66-67.
(3) Linda Marks, The power of the heart.